Ostatnie pożegnanie śp. Ks. Kan. Bernarda Zielińskiego

Ekscelencje, rodzino pogrążona w żałobie, rodzino parafii św. Antoniego żegnająca swojego proboszcza, drogie Siostry i Bracia w Chrystusie! 

W imieniu naszej wspólnoty parafialnej, towarzyszącej śp. Ks. Kanonikowi Bernardowi Zielińskiemu w Jego ostatniej drodze w doczesności – pragnę Go pożegnać i z całego serca podziękować za trud jego życia i wypełnianie powołania kapłańskiego – szczególnie pracy na niwie duszpasterskiej w naszej parafii. 

Wdzięczni jesteśmy Panu Bogu i dziękujemy Panu Bogu za piękny dar – za księdza Bernarda –   za to, że postawił Go na naszej drodze i pozwolił Mu być przez 30 lat naszym przewodnikiem, ojcem, przyjacielem i proboszczem.

Choć żadne słowa nie mogą oddać stanu naszych serc i ogromu naszej wdzięczności wobec śp. Księdza kan. Bernarda i jego zasług jako kapłana i człowieka, to jednak z potrzeby serca wyrażamy podziękowanie księdzu Bernardowi: 

- za jego posługę kapłańską i przewodnictwo duchowe 

- za dobroć i przyjaźń, zawsze uśmiechnięte oblicze i pogodę ducha; 

- za pomoc każdemu potrzebującemu 

- zaufanie jakim obdarzał nas parafian, których po ojcowsku ukochał. 

I my Cię Księże Bernardzie szanowaliśmy i kochaliśmy, a jeśli w czymś Ci zawiniliśmy lub Cię zawiedliśmy, to przed Bogiem przepraszamy. 

Pamiętamy: 

- jak pięknie intonowałeś pieśni do naszej Matki Najświętszej Maryi. 

- jak sprawiedliwie i miłosiernie służyłeś nam w sakramencie pokuty, odwiedzałeś w chorobie, pocieszałeś cierpiących; 

- ile serca i wiary wkładałeś w duchowe przewodnictwo nad wspólnotami parafialnymi. 

- jak radowało się Twoje serce z rodzących się w naszej parafii nowych powołań kapłańskich. 

- ile wysiłku wkładałeś abyśmy mogli nawiedzać miejsca święte – w Lourdes, Fatimie, Rzymie i Ziemi Świętej. 

- wreszcie – jak kochałeś nasze Brzeźno i jak zabiegałeś o rozwój naszej dzielnicy, powołując do życia Towarzystwo Przyjaciół Brzeźna. 

 Księże kan. Bernardzie! 

Jesteśmy świadkami, że Wierzyłeś bezgranicznie Bogu i byłeś otwarty na każdego człowieka. 

To są te skarby, o których mowa w Ewangelii – one wystarczą aby Dobry Bóg przyjął Ciebie Przewielebny Księże Bernardzie do swego domu, bo wiele tych skarbów w swoim pięknym życiu zgromadziłeś. 

Mówiąc słowami naszego pierwszego hymnu i pieśni kościelnej „Bogarodzicy Dziewicy”  - wierzymy, że miałeś „na świecie zbożny pobyt” a teraz – po żywocie czeka Cię księże Bernardzie  „rajski przebyt” . 

Drogi Księże Bernardzie – pozostaniesz we wdzięcznej naszej pamięci na zawsze, odpoczywaj w pokoju.

Pani Zdzisława Szczodrowska

Członek Rady Parafialnej